2012 - 81 (2)

De belangrijkste schouderaandoening bij de hond is osteochondritis dissecans (OCD) van de humeruskop.Deze aandoening veroorzaakt voornamelijk kreupelheid bij jonge honden van grote rassen. Andere oorzakenvan schouderpijn zijn een (partiële) ruptuur van de bicepspees en een calcificatie ter hoogte van de caudalerand van de cavitas glenoidalis. De diagnose van deze aandoeningen berust op een grondig klinisch onderzoeken het in beeld brengen van de letsels via radiografie, echografie en artroscopie. Op basis van de bevindingenkunnen de behandeling en prognose bepaald worden.In dit overzicht worden de klinische en diagnostische bevindingen, de behandeling en de prognose van dedrie belangrijkste schouderaandoeningen beschreven.

Om één long van een volwassen paard te kunnen ventileren tijdens de anesthesie voor een thoracoscopie enexploratieve thoracotomie, werd met behulp van een zelfgemaakte endobronchiale blocker een andere dan degerapporteerde technieken ontwikkeld. Een opening met een diameter van 1 cm werd gemaakt 15 cm distaal van hetproximale uiteinde van een standaard 28 mm ID endotracheale tube (ETT), waar een broncho-alveolaire katheter kondoorgeschoven worden. Na inductie van de anesthesie werd de aangepaste ETT opgeschoven tot aan de larynx. Vóór deintubatie van de trachea werd de broncho-alveolaire katheter opgeschoven door de ETT en onder endoscopischebegeleiding in de linkerhoofdbronchus geplaatst. Alhoewel dit niet nodig bleek tijdens de chirurgische ingreep, zou hetvolstaan hebben de cuff van de broncho-alveolaire katheter op te blazen om op de ventilatie van één long over teschakelen.

Steroïdresponsieve meningitis-arteritis (SRMA) is een vaak voorkomende neurologische aandoening bij jongehonden. Typische klinische symptomen voor de acute vorm van SRMA zijn nekpijn, depressie en koorts. Dezecasereport beschrijft een 1,5 jaar oude pointer met zeldzame neurologische symptomen (unilaterale uitval vanverschillende craniale zenuwen en Horners syndroom) en een uitzonderlijke necrose van de tong. Het tongletsel wasvermoedelijk onderdeel van de systemische vasculitis ten gevolge van SRMA. De behandeling werd verdergecompliceerd door het ontstaan van een staarttopnecrose en iatrogene calcinosis cutis.

Medial Compartment Disease (MCD) is een recentelijk herkende aandoening van de elleboog bij de hond enverwijst naar uitgebreide kraakbeenerosie in het mediaal gedeelte van het ellebooggewricht. Deze casuïstiek beschrijfteen geval van MCD bij een grote münsterländer van tien maanden oud, aangeboden met de klacht van manken opde rechtervoorpoot. Op basis van het signalement, de anamnese en het radiografisch onderzoek was er een sterkvermoeden van een losse processus coronoïdeus van de rechterelleboog. Artroscopische inspectie van het gewrichtbracht naast een klein coronoïdfragment en een klein osteochondrotisch letsel echter ook uitgebreide kraakbeenerosievan de mediale humeruscondyl en de mediale processus coronoïdeus aan het licht. Na de artroscopische behandelingvertoonde de hond geen beterschap. Een behandeling met autoloog geconditioneerd plasma (Arthrex- ACP®) gafevenmin substantiële verbetering. Uiteindelijk werd de hond geëuthanaseerd omwille van aanhoudend manken.

Voor het eerst werd een uitbraak van hondenziekte waargenomen bij steenmarters (Martes foina) in het oostelijkdeel van Vlaanderen. De klinische en pathologische bevindingen waren gelijklopend met andere uitbraken beschrevenbij marterachtigen in Europa. Door middel van reverse transcriptase polymerase chain reaction werdmorbillivirus RNA gedetecteerd in een orgaanhomogenaat geïnoculeerd op Vero.DogSLAM-cellen. Het virus werdgesequeneerd en geïdentificeerd als een hondenziektevirusstam, honderd procent identiek aan een eerder geïsoleerdvirus uit een marter uit Duitsland. Na een periode van quasi afwezigheid van steenmarters in Vlaanderen door intensevervolging is hun populatiedichtheid in de laatste decennia beduidend toegenomen. Hoewel de onderliggendemechanismen van de waargenomen populatieveranderingen onduidelijk zijn, wijzen onze bevindingen op een spreidingvan hondenziektevirus vanuit centraal Europa volgend op dispersie van steenmarters. Verdere spreiding zou eennegatieve impact kunnen hebben voor de sterk bedreigde boommarter (Martes martes) en de teruglopende bunzing(Mustela putorius) populatie in Vlaanderen.

Overconditioning at calving is one of the most important risk factors for modern dairy cows to develop diverse health problems during the transition period. Currently, the metabolic syndrome gains much attention in human medicine. Research shows that the adipose tissue itself plays a crucial role in the increased susceptibility of obese people to a range of health problems, with cardiovascular disease and type 2 diabetes mellitus as the most important problems. The purpose of the present paper is to describe the human metabolic syndrome and the fat cow syndrome with emphasis on both the similarities and differences. It may lead to a better understanding of the pathophysiology of the fat cow syndrome, giving rise to innovative insights into how to improve the management of modern dairy cows in the transition period.

Aquacultuur is een zeer snel groeiende sector, maar er zijn nog talrijke knelpunten bij het opkweken vanlarven (larvicultuur) en van adulte vissen. Veel van deze knelpunten zijn van nutritionele aard. Het voedingsregimeis nog vaak onvoldoende afgesteld op de behoeften van specifieke vissoorten waardoor uithongeringeen grote invloed blijft hebben. Deze problemen kunnen opgelost worden door de ontwikkeling van hetgastro-intestinale stelsel per vissoort in kaart te brengen. Parameters, zoals de enterocytenhoogte, de aanwezigheidvan supranucleaire vacuoles in de enterocyten en ‘the point of no return’ kunnen als maatstaf gebruiktworden om uithongering te monitoren en te voorkomen. Aan de hand van deze gegevens kan eenoptimaal voedingsregime met rotiferen (radardiertjes), Artemia (pekelkreeftjes) en Copepoda (eenoogkreeftjes)uitgewerkt worden.