88 (3) pp 150
Boviene papillomavirussen (BPV) behoren tot de familie van Papillomaviridae. Papillomavirussenzijn meestal soortspecifiek en epitheliotroop. Delta-BPVs vormen een uitzondering op deze regelomdat ze ook fibroblasten en niet-boviene hoefdieren kunnen infecteren. Celcultuur is essentieel voorhet uitvoeren van in-vitrostudies, analyse van virusbiologie, vaccinproductie, weefselmanipulatieen toxiciteitstesten. In deze context vormt cellulaire contaminatie een aanzienlijk probleem. In devoorliggende studie werden verscheidene cellijnen (n = 27) beoordeeld op mogelijke BPV-besmetting.Voor dit doel werd DNA geëxtraheerd uit een celcultuur en vervolgens gescreend op de aanwezigheidvan papillomavirus L1-capsidegen DNA met behulp van een consensus-polymerasekettingreactie(PCR)- systeem. Immunofluorescentiekleuring (IF) werd gebruikt voor de detectie van virale eiwitten.Opmerkelijk was dat één cellijn afgeleid van paardendermis positief testte met PCR en met dedaaropvolgende IF-kleuring voor L1. Amplicon-sequenering gevolgd door L1-DNA-sequentievergelijkingleidde tot de identificatie van een vermoedelijk nieuw BPV-type dat de grootstegelijkenissen met Delta-BPV-typen 1 (76%) en 2 (73%) vertoonde. Volgens de auteurs is dit het eersterapport over de aanwezigheid van een vermeende BPV als een virale contaminant in celculturen diemogelijk een tot nu toe onbekende Delta-BPV vertegenwoordigt.