Aan de hand van een Franse monografie wordt een idee gegeven van de abominabele toestandendie in de 19de eeuw heersten in de grootstad Parijs betreffende het wegruimen en verwerkenvan dierenkrengen, in die tijd vooral paarden. Er mag geconcludeerd worden dat de Parijsevilbeluiken anno 1897 absoluut niet voldeden, noch voor wat betreft de volksgezondheid, nochvoor het verhinderen van besmettingsgevaar voor andere huisdieren. Dit wordt in een naschriftaangevuld met enkele van de schaarse gegevens over Belgische toestanden en wetgeving daterenduit het begin van de vorige eeuw.Naar ‘Des Clos d’Equarrissage’ (1897) door Theophile Alphonse Morel, vétérinaire sanitaire duDépartement de la Seine (Collectie Diergeneeskundig Verleden, Faculteit Diergeneeskunde, Merelbeke.Vertaling en bewerking door Johan De Smet).