Een drie maanden oude, vrouwelijke, intacte labrador-retriever werd doorverwezen wegenseen vermoedelijk congenitaal hartprobleem. Klinische symptomen waren niet aanwezig, maarop het lichamelijk onderzoek werd een luide, continue hartruis met fremitus opgemerkt (graad 5op 6) ter hoogte van de linkerhartbasis. Door middel van echocardiografie werd de diagnose vanpersisterende ductus arteriosus (PDA) en pulmonalisstenose (PS) gesteld. Anderhalve maandna de initiële presentatie werd de PDA chirurgisch gesloten. De PS werd medicamenteus behandeldmet de ß-blokker atenolol en werd verder opgevolgd om de respons op deze therapie ende eventuele noodzaak van een ballonvalvuloplastie te evalueren. Deze casus toont aan dat eenkwalitatief en volledig echocardiografisch onderzoek steeds noodzakelijk is bij een jong dier meteen hartruis. Ook wanneer de oorzaak van de hartruis snel geïdentificeerd kan worden, in hetvoorliggende geval persisterende ductus arteriosus, moet er gecontroleerd worden op eventuelebijkomende afwijkingen, zoals hier pulmonalisstenose.