De term ‘slachten’ is afgeleid van slaan, knock-out slaan. Bewusteloos slaan was een primitieve,nogal drastische vorm van bedwelming voor het slachten van vee. Dat werd steevast gevolgddoor het eigenlijke doden met verbloeden door halssnede of doorsnijden van de grote bloedvatenbij het hart. De moderne varianten met schiettoestellen en metalen pennen of met elektrische bedwelmingverschillen niet wezenlijk van het ‘slaan’ met de hamer. Gewezen wordt op het belangvan deze methode als basis van het onderscheid met ritueel slachten in de joodse traditie en ookmet het ‘nekken’ (doorsnijden van het ruggenmerg in de nek) zoals in grote delen van de wereldgebruikelijk bij rundvee, bij ons enkel bij kleinvee (kippen, konijnen, duiven). Bij een tweede belangrijkevorm van ritueel slachten, voor de productie van vlees toegelaten (halal) voor moslims,is niet de manier van slachten essentieel, wel een minstens rudimentair ritueel van offeren aanAllah. Bedwelmen kan ook voor halalvlees, mits het dier niet doodgeslagen wordt en goed uitbloedt.Dit wordt tot op heden echter slechts door een minderheid van islamgeleerden aanvaard.Een korte beschrijving wordt gegeven van de achtergrond van de voorschriften, die vermoedelijkte zoeken zijn in de oertijden van de veehouderij, toen het slachten van een dier bij herdersvolkerennog iets zeer uitzonderlijk was, iets wat zelfs de plaats kon innemen van het mensenofferaan God, zoals het bijbelverhaal van Abraham illustreert. In de christelijke traditiegebeurde dat door de offerdood van Jezus, zoon van God, het Lam Gods, dagelijks herhaald inhet misoffer. Dat offer betekende een radicale breuk met de joodse voedselvoorschriften. Hetverklaart niet enkel de afwezigheid van rituelen bij het slachten zoals bij ons gebruikelijk, maarook het stilaan verdwijnen van op religie gebaseerde voedseltaboes na de eerste eeuwen van hetchristendom.