84 (2) pg 088-093
Een losse processus anconeus, onderdeel van het elleboogdysplasiecomplex, is een frequentvoorkomende orthopedische ontwikkelingsstoornis bij snelgroeiende jonge honden behorend totgrote en chondrodystrofe rassen. Proximale ulnaire osteotomie is een van de mogelijke behandelingsmethoden,op voorwaarde dat het dier nog niet volwassen is. Deze ingreep is gericht ophet herstellen van de lengteverhouding tussen radius en ulna, waardoor de opwaartse kracht,die de losse processus anconeus veroorzaakt, opgeheven wordt. Door de osteotomie is tevens eenkanteling van het olecranon mogelijk, waardoor de losse processus anconeus alsnog kan fusionerenen het manken verdwijnt. Wanneer een proximale ulnaire osteotomie succesvol uitgevoerdwordt, zonder bijkomende articulaire chirurgie, wordt er minder osteoartrose gevormd en is hetresultaat op lange termijn gunstiger. In dit artikel wordt de behandeling door middel van ulnotomiebij een jonge mastino napoletano besproken en worden de resultaten van de behandelingtoegelicht.