Primaire idiopathische epilepsie is een frequent voorkomende neurologische aandoening bij de hond. Dediagnose wordt gesteld door alle andere oorzaken van epilepsie uit te sluiten. Bij een groot deel van de hondenkunnen de aanvallen voldoende onder controle gehouden worden met standaardanti-epileptica, zoalsfenobarbital en/of kaliumbromide. Voor honden met refractaire epilepsie zijn er een aantal recente humaneanti-epileptica voorhanden die kunnen worden toegevoegd aan de standaardbehandeling. De anti-epileptischewerking van deze recentere producten bij de hond is gebaseerd op kortetermijnstudies met een klein aantalhonden. Uitgebreidere langetermijnstudies zijn nodig vooraleer definitieve besluiten kunnen getrokkenworden. Alternatieve behandelingen, zoals nervus vagusstimulatie en de chirurgische verwijdering van deepileptogene focus, zijn mogelijke opties voor de toekomst.