Accurate en herhaalbare methoden voor de concentratiebepaling van varkenssperma zijn belangrijk zowel vooronderzoek- als praktijkdoeleinden. Omdat de resultaten afhankelijk kunnen zijn van de methode die wordt gebruikt,was de doelstelling van dit onderzoek 5 frequent gebruikte methoden voor de concentratiebepaling van varkensspermate vergelijken. Hiertoe werden 50 ejaculaten van 37 verschillende beren in een KI-station onderzocht. Van elk ejaculaatwerd de concentratie bepaald door middel van 2 verschillende types colorimeter (colorimeter 1: Model 252,Sherwood Scientific Ltd, Cambridge, UK ; Colorimeter 2: Ciba-Corning, Schippers, Bladel, The Netherlands), deBürker telkamer (gouden standaard), en de Hamilton Thorne Analyzer (HTR Ceros 12.1; Hamilton–Thorne Research,Beverly, CA, USA) waarbij 2 types Lejakamers werden gebruikt (de ‘oude’ en de ‘recentelijk ontwikkelde’Lejakamer). Elk ejaculaat werd 5 keer onderzocht met elk van de 5 methoden en de herhaalbaarheid, uitgedrukt doormiddel van een variatiecoëfficiënt (VC), werd bepaald voor elke methode. De overeenstemming tussen de verschillendemethoden werd onderzocht door middel van de Pearsons correlatie en “limits of agreement”. De colorimetershadden de laagste VC (beide 3,7%) terwijl de oude Lejakamer de hoogste VC had (12,4%). Significante (P<0,01)en hoge correlaties (r>0,71) werden gevonden tussen de resultaten van de verschillende methoden. De “limits ofagreement”grafieken toonden aan dat geen enkele methode de concentratie steeds over- of onderschatte in vergelijkingmet de Bürkertelkamer alhoewel er een tendens was naar meer over- of onderschatting bij hogere spermaconcentraties.Als conclusie kan gesteld worden dat er tussen de verschillende onderzochte methoden geen grote verschillen zijnin de concentratiebepaling. De keuze van een bepaalde methode wordt daarom vooral bepaald door de kostprijs, hetaantal te onderzoeken monsters en de praktische uitvoering.