In deze casus wordt een incomplete ossificatie van de humeruscondyl beschreven bij eenbordeauxdog van acht maanden oud. Als pup was de hond al intermitterend mank aan derechtervoorpoot. Omwille van het ras en de klinische en radiografische bevindingen werd inde eerste plaats aan elleboogdysplasie gedacht. Echter, aan de hand van het computertomografischonderzoek werd een incomplete ossificatie van de humeruscondyl vastgesteld. Deze aandoeningkomt minder vaak voor dan elleboogdysplasie en veroorzaakt niet altijd manken. Dehond werd conservatief behandeld vanwege de milde klinische klachten waarna het mankenspontaan verdween.Het bijzondere aan deze casus is in de eerste plaats het signalement en de anamnese. Incompleteossificatie komt vooral voor bij spaniëls en veroorzaakt bij pups meestal geen manken.Bovendien is het spontane herstel van deze hond atypisch. Vaak veroorzaakt de aandoening persisterendmanken en soms evolueert een incomplete ossficatie naar een atraumatische humeralecondylfractuur.