2015 - 84 (5)

Aviair bornavirus (ABV) is het primaire etiologische agens dat het kliermaagdilatatiesyndroom(KDS) veroorzaakt bij psittaciformen. In tegenstelling tot wat oorspronkelijk over KDSverondersteld werd, blijkt ABV-infectie algemeen voor te komen bij psittaciformen en niet steedsaanleiding te geven tot klinische ziekte. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de huidigekennis van ABV. De diagnose, behandeling en het onder controle houden van KDS bij psittaciformenworden beschreven. Het stellen van een ante-mortemdiagnose van ABV als oorzaak vanKDS vormt een uitdaging. Voornamelijk het correleren van de ABV-status aan het waargenomenklinische beeld is niet steeds vanzelfsprekend. De nood aan betere diagnostische methoden meteen hoge sensitiviteit en specificiteit om ABV-infectie te detecteren, dringt zich dan ook op.

Ce n’est que vers le milieu du XVIIe siècle que le chat s’est vu accorder une place modestedans la sphère familiale. Malgré cette revalorisation, pour une grande majorité de la population,la vie quotidienne restait avant tout une lutte pour la survie, les chats étant l’objet de divertissementspopulaires cruels et d’une violence structurelle. La vraie révolution dans notre relationavec le chat n’est intervenue que récemment. L’anthropomorphisation séculaire en vertu delaquelle toutes sortes de caractéristiques humaines sont naïvement attribuées au chat, subsisteplus que jamais.

Een vrouwelijke Berner sennenhond van 5,5 jaar oud werd aangeboden met een septischeartritis van de linkerknie na een exploratieve artrotomie. De pathogene kiem was een multiresistenteStaphylococcus aureus (MRSA). De knie werd opnieuw chirurgisch geëxploreerd engespoeld. De hond werd vervolgens subcutaan behandeld met meropenem (Meronem®, NV AstraZenecaSA, Brussel, België) gedurende acht weken. Tijdens deze periode trad een scheur vande voorste gekruiste band op in het betrokken kniegewricht, waarvoor een behandeling met een“tuberositas tibiae advancement”-techniek (TTA Rapid) werd uitgevoerd. Ondanks de infectie,de erge symptomen en de bijkomende kruisbandruptuur herstelde de hond volledig.Multiresistente kiemen zijn moeilijk te behandelen en vragen een zorgvuldige aanpak van dedierenarts, een grote inzet van de eigenaar, waarbij volgens antibiogram werkzame antibioticavan het type ‘laatste redmiddel’ uitzonderlijk gebruikt worden. In deze casus wordt aangetoonddat ook ernstige gevallen van postoperatieve infectie met MRSA kunnen genezen indien een correctebehandeling uitgevoerd wordt.

In deze casuïstiek wordt het voorkomen van een recente aandoening van de processus coronoïdeusmedialis (medial coronoid disease, MCD) bij een elf jaar oude Labrador retriever beschreven. Voordatde hond werd aangeboden, liep hij reeds zes maanden mank op de linkervoorpoot. Radiografisch waser slechts een beperkte pathologie zichtbaar en via computertomografie werd een discrete fissuur vande mediale processus coronoïdeus aangetoond. Artroscopisch kon een letsel van de processus coronoïdeusmedialis bevestigd worden, zichtbaar als chondromalacie. De behandeling bestond uit hetartroscopisch verwijderen van het afwijkende kraakbeen en subchondrale been. Ondanks de geslaagdeingreep had de hond blijvend nood aan fysiotherapie om comfortabel te kunnen lopen.MCD is een ontwikkelingsstoornis die vooral jonge honden van grote rassen aantast. De hondin deze casereport was echter al elf jaar oud. Nochtans was de duur van de mankheid vrij kort enkon er via beeldvorming en artroscopie geen chronisch probleem aangetoond worden. In de literatuuris weinig informatie beschikbaar over de etiologie, het voorkomen en het behandelingsresultaat vanMCD bij oude honden.

Bariumsulfaat is een niet-oplosbare contrastvloeistof die bij radiografisch onderzoek van het spijsverteringsstelselroutinematig wordt gebruikt. Tijdens het onderzoek kan er bariumaspiratie optreden,wat ernstige complicaties kan veroorzaken bij zowel mens als dier. In deze casuïstiek wordt een geval vanbariumaspiratie beschreven bij een gastro-intestinaal onderzoek van een vier jaar oude, gesteriliseerdepers. Radiografisch en pathologisch onderzoek bevestigde de diagnose van bariumaspiratie.

Een negen maanden oude, vrouwelijke bordercollie werd doorgestuurd voor een acute persisterendehoest en hemoptysis na excitatie. Op het radiografisch onderzoek van de thorax werd een diffuus interstitieeltot alveolair longpatroon aangetoond, compatibel met pulmonaire hemorragie. Aangezien dehond verdacht was van complexe coagulopathie en persisterende bloeding gekenmerkt door progressieveanemie, werd een plasmatransfusie (“fresh-frozen” plasma) toegediend (10 ml/kg over 4 uur).Coprologisch onderzoek bevestigde het klinisch vermoeden van een Angiostrongylus vasorum-infectie.De hond werd behandeld met fenbendazole (50 mg/kg SID) gedurende 21 dagen. Eén week na het startenvan de behandeling vertoonde de hond geen klinische tekenen meer en op de thoraxradiografieën werdeen opvallende verbetering van de longletsels vastgesteld.In deze casuïstiek wordt bevestigd dat autochtone Angiostrongylus vasorum-infecties in Belgiëkunnen voorkomen. Deze parasitaire aandoening dient daarom opgenomen te worden in de differentiaaldiagnosebij honden met ademhalingsstoornissen en bloedingsneiging.