2014 - 83 (6)

De extragonadale spermareserves bevinden zich in de epididymis en de vas deferens. Deze spermatozoazijn fertiel en kunnen gebruikt worden in een laatste poging om fertiele spermatozoa van eenterminaal zieke of stervende hengst te bewaren. Epididymides worden verzameld via routinecastratie.Na gekoeld transport van de testikels en de epididymides worden de spermatozoa via retrograde flushingof via de flotatiemethode verzameld. Met een retrograde flushingtechniek wordt er een hogereopbrengst van spermacellen bekomen dan met de flotatiemethode. Epididymale spermatozoa wordeningevroren via standaardprotocollen.

Het project Sterycat is een door de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheidvan de Voedselketen en Leefmilieu gefinancierd wetenschappelijk onderzoek dat, in een samenwerkingtussen de Faculteit Diergeneeskunde en zeventien Vlaamse asielen, het effect van vroegcastratieop de gezondheid en het gedrag van katten heeft onderzocht. Om vroegcastratie vanasielkittens efficiënt te kunnen integreren in het overheidsbeleid, is het belangrijk de opinie vanhet werkveld te kennen. Daarom werd op het einde van het project een enquête (16 vragen, 70exemplaren in totaal) rondgestuurd naar de asieldierenartsen en -medewerkers van de deelnemendeasielen.Zie pdf tekst voor vervolg samenvatting

In deze casuïstiek wordt een geval van voedselafhankelijke hyperthyroïdie bij een hond beschreven. Eenmannelijke, intacte rottweiler van elf maanden oud werd aangeboden omwille van hijgen, gewichtsverliesen een gestegen serum-thyroxineconcentratie. Uit de anamnese bleek dat de hond een “bone and raw food”dieet te eten kreeg. Dit maakte de diagnose van voedselafhankelijke hyperthyroïdie zeer waarschijnlijk.Andere mogelijke differentiaaldiagnosen werden uitgesloten door middel van een uitgebreide diagnostiek.Uiteindelijk verdwenen de symptomen en normaliseerden de schildklierwaarden na verandering naar eenklassiek commercieel onderhoudsdieet. Bij elke hond met een gestegen serum-thyroxineconcentratie, metof zonder symptomen van hyperthyroïdie, is een complete voedingsanamnese noodzakelijk. Eigenaarsmoeten geïnformeerd worden over het feit dat diëten met rauw vlees vaak nutritionele tekortkomingenhebben, het risico van bacteriële contaminatie dragen en andere veiligheidsproblemen hebben. Daaromzouden dierenartsen dit soort voeding beter afraden. 

Een Belgisch witblauw stierkalf van één maand oud werd aangeboden in de kliniek van de FaculteitDiergeneeskunde (UGent) vanwege plotseling optredende koliek. Het dier vertoonde kolieksymptomen,dilatatie van de beide rechterkwadranten van het abdomen, afwezigheid van mest en de aanwezigheidvan klots- en pinggeluiden op auscultatie van de rechterzijde. Op het abdominale echografischeonderzoek waren gedilateerde, contractiele dunne darmen zichtbaar met een verdikte wand.Bij de exploratieve laparotomie werd een volledige obstructie door volwassen Toxocara vitulorumwormen van het duodenum tot halfweg het jejunum gediagnostiseerd. Ter hoogte van het punctummaximum van de obstructie werd een deel van de ascariden verwijderd via enterotomie. Na ontwormingmet doramectine werden de volgende dagen ascariden gevonden in de mest van het dier. Integenstelling tot ascarideninfecties bij pups, biggen en veulens, werd een obstructie door T. vitulorumbij kalveren volgens de auteurs nog niet eerder beschreven.

Via echografisch onderzoek werd de aanwezigheid van drie intracoelomale, ovoïde massa’sen een nodulair aspect van de lever aangetoond bij een drie jaar oude, mannelijke baardagame(Pogona vitticeps) met anorexie. Het histologisch onderzoek van de operatief verwijderde massa’sen een leverbiopt onthulden de aanwezigheid van neoplastische cellen van neuro-endocrieneoorsprong. Via gastroscopisch onderzoek werd een ulceratief letsel in de maag aangetoond. Opbasis van deze bevindingen werd er bij de baardagame een vermoedelijke diagnose van eenneuro-endocrien carcinoom met uitgebreide metastasen gesteld. Deze diagnose werd bevestigddoor autopsie en histologische onderzoeken. Met deze casusbeschrijving willen de auteurshet gastrische, neuro-endocriene carcinoom, een vermoedelijk sterk ondergediagnosticeerde,neoplastische aandoening bij baardagamen, onder de aandacht brengen.

Alle walvisachtigen stammen af van landzoogdieren, waardoor het gehoorapparaat van beidein essentie uit dezelfde anatomische structuren bestaat. Zo beschikken walvissen ook over eenbuiten-, een midden- en een binnenoor. Deze onderdelen vertonen echter sterke evolutionaireaanpassingen aan het horen onder water. Daarenboven hebben bijkomende morfologische elementen,zoals het akoestisch vet en de onderkaaktakken, evolutionair een akoestische functieverworven in het geleiden van het geluid richting trommelholte. De oorspronkelijke functie vanandere structuren, zoals de uitwendige gehoorgang, wordt daarom in vraag gesteld. Hoe hetgehoorapparaat van walvisachtigen functioneert, is nog niet volledig bekend. Die inzichten zijnechter wel cruciaal. Een goede kennis van de werking kan immers helpen om de impact vanantropogene geluidsvervuiling in te schatten. Hoogenergetisch onderwatergeluid kan leiden totfysieke schade en gehoorverlies, fysiologische stress, gedragsveranderingen, communicatievestoornissen en meer. In deze studie worden aan de hand van histologische dwarsdoorsneden,de gehoorgang van een witsnuitdolfijn (Lagenorhynchus albirostris) en een dwergvinvis (Balaenopteraacutorostrata) vergeleken en onderzocht. Deze gehoorgangen lijken rudimentair, meteen klein tot afwezig lumen. Echter, de goede doorbloeding, grote spierbundels, actieve klierenen duidelijke bezenuwing kunnen bij beide onderzochte soorten duiden op enige functionaliteitvan het uitwendige oor. Bovendien zijn structuurtjes aanwezig die morfologische gelijkenis vertonenmet corpusculi lamellosi, i. e. lichaampjes van Vater-Pacini. De functie van deze potentiëlemechanoreceptoren is niet bekend, al zouden ze een rol kunnen spelen in de waarneming vandrukveranderingen bij het duiken.

  SAMENVATTINGCaniene recurrente flankalopecia wordt klassiek gekenmerkt door een niet-inflammatoire alopeciamet onbekende etiologie. Deze dermatose wordt getypeerd door unieke huidsymptomen. Alhoewel deaandoening relatief frequent voorkomt in het noordelijk halfrond en dus ook in België, is er slechtsbeperkte informatie over te vinden in de literatuur. Het doel van dit overzichtsartikel is om enerzijdseen samenvatting te geven van de literatuur en anderzijds de verschillende klinische presentatiesdie herkend worden in de dagelijkse praktijk maar niet vaak beschreven worden in de literatuur, tedocumenteren.