Op 18 juli 2015 was het precies tweehonderd jaar geleden dat Napoleon met zijn GrandeArmée werd verslagen door de geallieerde strijdkrachten in wat de geschiedenis zou ingaanals de Slag bij Waterloo. Tijdens de tien jaar die aan deze nederlaag voorafgingen, bouwde deFranse keizer een gigantische troepenmacht uit waarin de bereden component of cavalerie eenzeer belangrijke rol speelde. Omdat de paarden die hierin figureerden eerder al het onderwerpwaren van een publicatie in dit tijdschrift, richt dit artikel specifiek de aandacht op de militaireveeartsen die als paardenarts instonden voor de verzorging van de honderdduizenden legerpaardendie tijdens het verloop van het keizerrijk onder de wapens werden gebracht. Na eenkorte inleiding over het ontstaan van het veeartsenijkundig onderricht, wat hand in hand gingmet de geboorte van de militaire veearts, wordt dieper ingegaan op zijn rekrutering, statuut enwerkomgeving. Hierbij wordt de rol van de keizer zelf beschreven met een bespreking van hetdecreet van Moskou dat voor het veeartsenijkundig onderwijs van zeer groot belang is geweest.Tenslotte worden de werkomstandigheden van de militaire veeartsen belicht aan de hand vanenkele ooggetuigenverslagen.